Zoals je hebt kunnen zien is het al een tijdje stil geweest op deze website / dit blog. Het leek me goed om dat even toe te lichten. Waar we De Moestuiniers Online in 2020 met z’n tweeën zijn begonnen, is dat sinds een tijdje door verdrietige omstandigheden niet meer zo en moestuinier ik nu alleen. Ik mis mijn moestuinmaatje nog iedere dag, net als mijn kletsmaatje. En daarom stond mijn hoofd er niet naar om berichten te plaatsen of de website verder uit te breiden. Maar ik ben doorgegaan met mijn moestuin. En dat was behoorlijk wennen zo in mijn eentje. Maar van lieverlee kreeg ik er weer plezier in en daarom deze moestuinupdate van de afgelopen zomer.
Het moestuinseizoen begint zijn einde te naderen. Maar er is nog meer dan genoeg te doen, te zaaien en te oogsten. Zo gaan de paprika’s als een malle, de tomaten dan weer niet zo goed en de prinsessenbonen doen hun best om veel bonen te produceren. Hieronder een overzichtje van de successen van dit moestuinjaar, maar ook de mislukkingen (ja die zijn er ook 😉 ).
Successen
Hoewel niet verwacht met de droogte en de warmte, zijn er toch veel successen geweest. Zo deden de aardappelen het onverwacht best goed. Het loof was veel eerder dan “normaal” (hoewel, wat is tegenwoordig nog normaal). Waar dat eigenlijk in september/oktober zou moeten, was dat nu al begin augustus. Maar de opbrengst viel niet tegen. Van 14 planten in potten is de opbrengst ruim 3 kilo. En dat viel niets tegen.
Ook de knoflook deed het beter dan verwacht en de winteruien waren fantastisch! Grappig genoeg waren die groter dan de zomeruien, terwijl dat meestal andersom is. De wortelen waren gigantisch groot en tegen de hoeveelheid sla (Cocarde) is niet aan te eten. Dat is – samen met de snijmoes Blauwe Groninger – de ontdekking van deze zomer!
De mais begint nu ook leuk kolfjes te maken. Ik zeg kolfjes omdat ik de Minigold kweek. Dat zijn die kleine maiskolfjes die je vaak bij wokrestaurants ziet. Aan grote maiskolven heb ik eigenlijk niet zoveel maar die kleintje kunnen mooi in de wok. En dat gaat harstikke leuk. Verder komen er zelfs aubergines! Dat is in al die jaren nog niet eerder zo goed gelukt.
En dan de courgettes en komkommers. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik ben bijna blij dat die inmiddels wel uitgegroeid zijn 😉 . Zoveel dat ik heb weggegeven, verwerkt in de pastasaus, ingemaakt etc. Met de courgettes was dat een beetje mijn eigen schuld. Want in plaats van ze te zaaien in gewone potgrond, heb ik zaai en stekgrond gebruikt. En dus kiemde er niet zoveel. Voor de zekerheid had ik daarom bij een kweker twee courgetteplantjes gekocht. Inderdaad, dat is smokkelen 🙂 . Maar toen ik voor de laatste keer de Partenon courgettes had gezaaid in gewone potgrond, kwamen die ook ineens op. Dus had ik 4 courgetteplanten in plaats van 2. Nou, dat heb ik geweten…
Waar ik het meest trots op ben (hoewel, waarom trots want ik heb niets anders hoeven doen dan zaaien) is de Chinese kool. De buitenste bladeren waren helemaal aangevreten, maar de binnenkant was een prachtige kool! Die is dus ook in de wok gegaan en was heerlijk.
Mislukkingen
Nu dan de mislukkingen. En die waren er zeker! Om te beginnen de prei. Alles gedaan wat we normaal ook deden maar ze verschrompelden helemaal. Waarschijnlijk toch te warm/droog geweest. Dus dit jaar geen prei.
Wat ook geen succes was, waren de tomaten. Veel te hoog voor in de foliekas en weinig tomaten. Dat ligt waarschijnlijk aan de rassen die ik gekozen heb. Ik heb ze in een watersysteem staan waardoor ze wat hoger komen te staan. En dat is blijkbaar te hoog. De tomaat die het eigenlijk altijd doet, is de Summerlast. Moeilijk zaad van te krijgen, maar geeft altijd betrouwbaar tomaten. En de Losetto die buiten staat heeft het ook goed gedaan. En de Fuzzy Wuzzy doet het ook wel goed, maar rijpt heel, heel langzaam.
De bloemkool heb ik opgegeven. Het was een klein plantje en bleef een klein plantje. Die ga ik ook niet meer kweken want wat moet ik er eigenlijk mee? Vind het niet eens superlekker, dan liever op die plaats volgend jaar de broccoli. En over de pastinaak ben ik tot nu toe op basis van het loof ook niet enthousiast. Maar die moet nog geoogst en dat gaat nog wel even duren. Net als de zoete aardappel. Veel loof, maar of dat ook betekent dat er veel aardappel zal zijn, is nog even afwachten.
En de fruitbomen. Tja, hield ook niet echt over. De rode bes deed het redelijk. De bosbes niet zo best met weinig bessen. De ene appelboom deed het heel erg goed. De twee anderen niet. De Gieser Wildeman peer lijkt het loodje te gaan leggen dus die gaat – samen met de Condo peer – in oktober naar de voortuin. Hopelijk overleeft hij het en doet hij het daar in de volle grond beter.
Ik had een aardbei framboos (Rubus illecebrosus) gekocht maar die is er inmiddels uit want ik zou niet weten wat ik ermee moest. Rare vruchten die niet eetbaar waren. Zag er in ieder geval niet appetijtelijk uit. Kan ook aan het weer gelegen hebben, maar mijn stadstuintje is zo klein, dat ik kritisch moet zijn met wat ik wel/niet in de tuin zet.
Overig nieuws
Dit jaar was het jaar van biodiversiteit en beestjes in de tuin. Er waren deze zomer opvallend weinig slakken. Dat had ongetwijfeld te maken met het droge weer. Maar vergeleken met vorig jaar toen het een invasie was waar niet tegenaan te kweken was, was dit jaar een verademing. Wel veel bladluis. Niet alleen in de rozen, maar ook de siererwten en dat had ik nog niet eerder meegemaakt.
Maar ook heel veel bijen, vlinders, libellen, hommels, zweefvliegen, andere insecten en padden. Ik probeer zo biologisch mogelijk te (moes)tuinieren en dat lijkt zijn vruchten af te werpen. Er was een pimpelmezennestje in een nestkastje. Een nest van de Franse veldwesp in een ander nestkastje. In het piepkleine vijvertje zitten kleine en grote kikkertjes. En in de winter en het voorjaar heel veel vogels in de tuin. Roodborstjes, mezen, merels, spechten, groenlingen en puttertjes.
En als je de biodiversiteit in je tuin probeert te vergoten, tja dan krijg je dat over de hele linie. Dus ook beestjes waar je niet perse blij mee bent. Een muisje bijvoorbeeld. Een dikke duif die het voer van de kleintjes probeert op te eten bijvoorbeeld. En wat erin gaat, moet er ook weer uit. Uiteraard in mijn tuin… Of een verdwaalde rat (die heb ik gelukkig maar 1x gezien). Een nest met honderden minispinnetjes (nuttig maar het waren er wel heeeeeel veel). En zelfs een paar keer een bezoekje van een bunzing! Ik zeg niet dat ik daar niet blij mee was, maar aangezien die kikkers en egels eet, wel gemengde gevoelens.
Maar het jaar staat toch echt in het teken van de egel. Ik had een klein egelhuisje gekocht en al vlak dat ik die neergezet had, sliep daar telkens een egel in. Dus maar een bouwpakket egelhuisje erbij gekocht om voer in te zetten (en de buurtkatten niet vet te mesten). Maar daar ging ook een egel in slapen. Lang verhaal kort, inmiddels staan er 3 nieuwe egelhuisjes in de tuin en dat kleine oude huisje staat in een verloren hoekje. En eigenlijk vanaf het begin steeds 2 tot 3 egels in de tuin die in de huisjes slapen en komen eten. En soms ruzie met elkaar maken 🙂 .
Wat staat er op de planning?
Zoals gezegd gaan er twee perenbomen verplaatst worden naar de voortuin. Verder moeten er nog wat lege plekken met vaste planten opgevuld worden. Ik heb verschillende plantenbakken van mijn moestuinmaatje. En doordat die op een andere plaats staan, heb ik eerst gekeken wat het op de nieuwe plek goed doet en wat het niet gered heeft. Die lege plekken moet ik nog opvullen met geschikte biologische planten. En ik ga het wildhoekje nog verder en beter waterdicht maken met takken, etc. En natuurlijk aan het einde van het jaar de plattegrond en zadenlijst voor volgend jaar maken. Maar ook zaden bestellen, etc. etc.
Genoeg te doen de komende tijd!
